Een nieuwe reactie van Koga

Van: Customer Service Koga
Onderwerp: Uw brief van 16 juni 2011

Geachte mevrouw Pieck-Van der Vlugt,

Ondanks het meermalige begrip van onze kant dat getoond is middels reacties op uw schrijven, openen wij dit schrijven weer met het feit dat wij het als erg vervelend ervaren wat u is overgekomen. Begrijpt u goed dat het ons ook een doorn in het oog is, dat dit u is overkomen!

Uiteraard ervaren wij dit, zoals in onze tak van sport dit omschreven wordt, als een nederlaag. Alleen zijn nederlagen ook weer een uitdaging om nog beter je best te doen en te bewijzen wat je eigenlijk in je mars hebt en een ander hiervan te overtuigen. Dit is ook datgene wat we voor u willen betekenen. Wij zorgen dat uw fiets welke, zoals u nu aangeeft, bij de dealer staat ( Willemsen Landgraaf ) wordt opgehaald en retour komt naar Koga. Hier zullen wij uw fiets in zijn geheel nakijken en voorzien van de laatste software release. Alle kabels zullen worden nagekeken en tevens zal er naar uw band worden gekeken of alles nu goed is! Met andere woorden Koga zal haar specialisten uitdagen om uw fiets weer 100% te krijgen en u te overtuigen van uw, tot nu toe, onterechte visie en uw vertrouwen terug te winnen.

Hopelijk gaat u die uitdaging aan en geeft u ons die mogelijkheid. Wanneer blijkt dat uw fiets, indien deze weer in uw bezit is, toch weer een abnormale storing krijgt binnen een redelijke termijn, zullen wij u een ander exemplaar aanbieden, maar voorlopig zien wij hier nog geen aanleiding toe.

Helaas kunnen wij geen kosten vergoeden die gemaakt zijn op locatie. Wat wij wel voor u kunnen doen is u in plaats van 2 jaar gratis 5 jaar garantie op de gehele fiets te geven, exclusief slijtage delen. U heeft deze verzekering reeds afgesloten, maar wanneer u uw fiets weer heeft ontvangen en u bent tevreden met uw fiets, dan zullen wij dit bedrag crediteren, zodat u zich geen zorgen hoeft te maken mochten onverhoopt garantiezaken gaan spelen.

Graag vernemen wij uw reactie.

Met vriendelijke groet, / With best regards,

KOGA B.V. / Koga Miyata
Customer Service

Laatste dag

Vanmorgen voor het eerst in 7 weken uitgeslapen, heel gek niet fietsen of lopen.

We zijn nu toch even de kathedraal ingegaan, er was een kerkdienst, het was helemaal vol. Veel mensen tonen hun emoties na zo'n tocht, veel rugzakken overal vandaan.

We hebben het afgemaakt, het is nog steeds niet te bevatten. Ook het meeleven van familie en vrienden heeft ons gesterkt om door te gaan.

We vertrekken morgen, het is mooi geweest !

De kathedraal

We kwamen net op tijd binnen om het einde van de mis bij te wonen






Na de mis geven alle mensen elkaar een hand

Santiago de Compostella

29-5-2011
Negen en veertigste dag( 5e loopdag)

We zijn toch doorgegaan naar Santiago op aandringen van onze medelopers. Het was rustig op de weg, omdat iedereen voor 12 uur binnen wilde zijn, vanwege de dienst in de kathedraal. We hebben gelopen, we zijn strompelend binnen gekomen, we hebben het gehaald. We zijn blij, gelukkig en trots dat we door gezet hebben. We hebben de afgelopen precies 7 weken "af gezien" en vaak door gedouwd, maar we zijn er gekomen. Martine was onze grote steun en toe verlaat , die schreef net op de juiste momenten dat we niet moesten zeuren. En natuurlijk onze liefste mannen, die apetrots zijn.

Onderweg

 


 

Nog 15 km... en nog 13,5 km...

 


 

We hebben zelfs twee "diploma's"gekregen, een voor het fietsen, en een voor het lopen!! We hebben een geweldig hotel geboekt midden in de stad, vlak bij bij de kathedraal. Afgelopen nacht weer een klokje rond geslapen. Rita heeft na 3 glazen wijn gisteren de reis terug geboekt, met haar iPod. We vertekken de 31e en komen de volgende dag aan. We moeten nog uitzoeken hoe dat zit, waarschijnlijk via de "noordpool"! Iemand dacht ook al dat het een busreis zou zijn. Goedkoop was het, dat wel!!

Rita heeft haar schoenen net weggegooid, daar was niet meer op te lopen. Zo onder de douche en lekker aan de wijn!

Spreekt voor zich

Aankomst met onze namen. We hebben onze namen gegraveerd.

Trots.

 


 

In de kokers de diploma's

In de buurt van het gebouw waar de diploma 's worden verstrekt

Onze afgedankte (niet echte bergschoenen!)

Aan de sangria

Santa Irene

28-5-2011
Acht en veertigste dag ( 4e loopdag)

Gisterenavond hebben we niet eens meer gegeten, zo moe waren we. We hebben bijna een klokje rond geslapen. Zowaar vanmorgen ontbijt en en om 6.30u weer in de benen. De tweede en derde dag waren zo zwaar, omdat de spierpijn zo heftig was. Vanmorgen ging het soepeler, dus we zullen nu het ergste gehad hebben. We zien zoveel mensen mank lopen, voornamelijk door grote blaren, dat wij eigenlijk niets te klagen hebben.

We hebben er vandaag 22 km op zitten, nog 20 te gaan. We doen er nog twee dagen over, omdat het beter is niet op zondag in Santiago aan te komen, omdat er dan een dienst in de kathedraal is, die de "echte pelgrims" willen meemaken. Dan is het erg druk, die tip hebben wij gekregen. We slapen nu in een hotel in Santa Irene, 150 m van de camino af, iedereen had al in een albergue besproken, omdat ze op zondag aan willen komen, dus we waren al lang blij dat we nog een lekker hotel hebben.

Een van de vele stops.

Onderweg komen we nu steeds stenen camino aanwijzingen, met het aantal kilometers te gaan , zie foto's. We ontmoeten zulke leuke mensen, dat het lopen min of meer een plezier is, we hebben er weer 8 uur op zitten.







Ribadiso

27-5-2011
Zeven en veertigste dag( 3e loopdag)

Gisterenavond weer vroeg erin. We zouden om 6 uur ontbijt krijgen. Maar om 6.15 u nog steeds geen leven in de brouwerij, dus weer met een nuchtere maag op weg. We zorgen voortaan dat we toch zelf wat te eten hebben!! Gelukkig na een uur een albergue waar we mochten aanschuiven, dan voel je je meteen veel beter. Overal herken je weer de mensen met wie je samen oploopt.

Vandaag hebben we 9 uur gelopen, doordat je met veel mensen praat, gaat de tijd snel voorbij. We hebben behoorlijke spierpijn, maar als we dan mensen zien met opengeknipte sokken en slippers aan, vanwege de blaren, zijn we dik tevreden, dat we daar geen last van hebben. De route was zwaar vandaag, vooral de keipaden. We zijn in Ribadiso aangekomen. We hebben besloten er nu nog 3 dagen over te doen, dan komen we een beetje uitgerust in Santiago aan.

Na plm 3 km (1 uur lopen) ons ontbijt om plm 7 uur vanmorgen

Dit zijn regelmatig onze looppaden

Eugenie met een Canadese

mede pelgrim met schone maar nog niet droge was

Palas de Rei

26-5-2011
Zes en veertigste dag (2e loopdag)

Net toen wij gisteren aangekomen waren in onze albergue, barstte het onweer met fikse regenbuien los. We sliepen in een "box" dwz een grote zaal met allemaal schotjes met gordijntjes ervoor. We boften dat we in een "box" voor 3 personen mochten slapen, die derde is nooit gekomen, dus we hadden het rijk alleen. Heel gezellig met heerlijke wijn gegeten!
Om half acht lagen we erin, bekaf na de zware dag.

Vanmorgen om 6 uur vielen we zo' n beetje kreupel ons bed uit. We dachten dat we konden ontbijten, Maar ales was dicht, dat hadden we de avond tevoren moeten kopen. Op onze nuchtere maag lopen maar, het duurde nog twee en een half uur voordat we koffie en een broodje konden krijgen. Toen werden we ook weer helemaal vrolijk. En toen onze benen weer de gang hadden ging het prima. Het is doorzetten, maar dat waren we al gewend na de fietstocht van 2200km. De paden waarop we lopen zijn meestal kiezelstenen en steeds berg op berg af. We hadden vandaag prima weer om te lopen, een trui aan, de hele dag dreigende regen, maar geen druppel gevallen. En je loopt met zijn allen, zo apart hoe iedereen elkaar aanmoedigt. Er loopt zelfs een man met een ezel mee, een schat van een beestje, die de bagage van zijn baas draagt. Die hadden we gisteren ook al gezien.

Na 8 uur lopen zijn we aangekomen in Palas de Rei, in een hostal aan de camino. Weer ons eigen gedoetje met badkamer, straks weer een lekker wijntje. We ziin optimistisch, we gaan het halen. Een geweldige ervaring om dit te mogen meemaken.

Portomarin

25-5-2012
Vijf en veertigste dag (eerste loopdag)

Vanmorgen dus vroeg op en vroeg op pad. Dat was wel wat voorbarig , want we konden de "camino" niet vinden, dus we moesten toch op andere pelgrims wachten. Het was voor ons tenslotte de eerste dag. Maar daarna ging het van een leien dakje wat de weg vinden bereft. We zijn net aangekomen in Portomarin na negen uur lopen en af en toe rustpauze. Onze fietsschoenen functioneren nu als wandelschoenen, en dat gaat goed. We zijn blaarlloos aangekomen. We zien weer heel andere mensen dan op de fiets.

 
 
 
 
 

We ontmoetten vandaag de twee Spanjaarden, die in Rabanal voor ons zo lief waren om een taxi te regelen naar Ponferrada. Zij gingen het laatste stuk ook lopen ipv fietsen, hadden ze tevoren geregeld. Toen ze ons zagen werden we gezoend en geknuffeld, omdat we doorgingen.

Het was veel stijgen en dalen, en lopen is anders dan fietsen. Maar al was het pittig, we hebben genoten van de natuur en de hele leuke mensen die we tegen kwamen.

We slapen weer in een alberge, we konden gelukkig kiezen, een kamer van drie, we hebben het nog niet gezien. We waren eerst aan een heerlijke witte wijn toe. We gaan zo douchen en lekker eten.

Een jonge Spanjaard in gesprek met senior van het dorp. Deze man gaf zijn emailadres voor het opsturen van deze foto. We zagen hem weer tijdens een tussenstop

Uitzicht vanuit onze Albergue (foto rechts) - links boven kwamen we naar beneden, de lange trap begint bij het einde van de rechte weg waar ik Eugenie fotografeerde. Het was een geweldige ervaring met bijzondere mensen onderweg.