Wednesday 11 May 2011

Peyrehorade

11-5-2011
Een en dertigste dag (23e fietsdag)

Vannacht al vroeg aan één stuk als blokken geslapen. Vanmorgen gezellig met de andere pelgrims om 6 uur ontbeten in een klein keukentje. Om 6.30 dachten we te vertrekken, toen ik een lekke voorband ontdekte. Rita zei meteen dat dat een dag zou kosten. Maar praktisch als ze is, dacht ze dat hij leeg was, omdat ik gisteren de banden had opgepompt. Dus met mijn kleine snelle apparaatje de band weer hard gepompt en rijden maar. Maar 17 km later werd hij toch weer zacht, dus pompen maar weer. En wie kwam er toen aanrijden, onze Nederlander Kees Zwanenburg. Die raadde aan er een nieuwe binnenband op te zetten, maar de eerst fietsenmaker was 50 km verder in Dax. Dus het was regelmatig lucht toevoegen, maar we hebben het gehaald.

Van ons begin die dag naar Tireveste, Lesperon, Péliou, Gourbera,Yzosse naar Dax, met Kees dus. In Dax, een vrij grote plaats was een man (zie foto) zo vriendelijk om ons dwars door de stad naar een fietsenzaak te brengen, hij voorop fietsend. De fietsenmaker vertelde dat die man wel 2 keer per dag bij hem langs kwam, laten we zeggen de "pias" van de stad, Maar hij kwam voor ons uit de hemel vallen, we waren zo blij met hem. Hij fietst de hele dag, zo'n 20000km per jaar.

Kees had een beetje olie nodig, Rita haar stuur is hoger gezet ( ze rijdt nu veel prettiger, haar polsen hebben die druk niet meer), en mijn band is gerepareerd. Ondertussen zijn we met zijn allen heerlijk gaan lunchen.





Tegenover de fietsenmaker geluncht met Kees. Kees had zijn favoriete soep besteld, tomatensoep , heerlijk mmm

 
 

 


Al met al heeft het weinig extra tijd gekost. De garmin van Rita loodste ons weer de stad uit op de goede route.We zijn na Dax weer ieder ons weegs gegaan. Alleen ontdekte ik of liever voelde ik dat de voorband als hetware een slag in het wiel had. Ik was er wel bezorgd over. Zo kon ik niet nog 900 km rijden. We komen in onze eindbestemming, Peyrehorade aan en ja hoor weer een fietsenmaker, een wonder, want het is een uitgestorven beroep op het platte land hier. Hij was er in 5 minuten mee klaar, de band was er niet goed regelmatig omgelegd.

We slapen weer in het enige hotel van het kleine stadje, een 3 sterrenhotel met balkon, tegenover de kathedraal.. We gaan zo douchen en op verkenningstocht. Ik heb net nog een pak naar Nederland gestuurd om nog " lichter " te fietsen.

Onze hotelkamer en het uitzicht vanuit ons ***-hotel

 
 

 


 
 

 


1 comment:

  1. Jullie zijn al bijna in Spanje !!! Wat stoer van jullie ....Go Girls !!! :0)

    ReplyDelete