Rabanal

Een en veertigste dag ( 32e fietsdag)

Gisteren heel gezellig met de Oostenrijkers gedronken, zie foto gisteren. Weer een prachtige gezellige stad. Maar je proeft zelfs in deze grote stad, hoe het katholicisme nog een dominante rol speelt.

Vanmorgen al voor 7 uur op de fiets, eerst de hele "slapende stad" door, heel anders als overdag met het drukke verkeer. Via Monzóndiga, Hospital de Órbigo nu in Astorga. Vanmorgen weer twee "knarsentand" wegen gehad, erger als gisteren. (We waren zo blij dat onze banden vanmorgen nog vol waren.) Rita maakte op een van die wegen een prachtige acrobatische tuimeling, als het ware een dans, maar bleef zowaar overeind. We proberen nog door te rijden, tot het punt vlak voor dat we tot 1500m moeten klimmen. We zitten nu op 870 m.

We zijn nu in een klein plaatsje Sta Catalina de Somoza gestrand.Rita had er een goede kijk op, ik wilde door. Een tropische regenbui. we zitten hier met nog meer fietsers en wandelaars, heerlijk aan de verse sinaasappelsap, hopelijk kunnen we door naar 1150 meter.

Dat probeerden we dus te doen, 3 km voor onze eindbestemming kreeg Rita een lekke achterband. Drie Argentijnen hebben de band geplakt. We fietsten weer, een paar kilometer verder was er een knal, de hele band aan flarden.Ik ben gauw doorgereden en heb hulp gehaald. De eigenaresse van een herberg heeft haar in een mercedes van 100 jaar oud opgehaald.

 


 

We slapen daar ook, en wel met 24 mensen op één zaal (zie foto's) hoe het gaat aflopen weten we niet. En dat 250 km voor onze eindbestemming. De eigenaar is nu met haar naar een technicus, want een fietsenmaker is niet in de buurt. Wordt vervolgd...


 


 


 

 


De dealer heeft de verkeerde binnen band meegegeven, bluddy shame. We gaan morgen met een taxi 7 km verder, daar is een fietsenmaker. We worden hier door zoveel lieve mensen geholpen, ontroerend. We gaan het hoe dan ook halen!!


 

 



 

 


Maar ...Eugenie wilde echt doorfietsen!

Rita bewondert pelgrimsstok met geschiedenis van onze Belg uit Oostende